Atatürk’ü Ankara’da Karşılarken
Gene on beş sene evvel gibi Gazi geliyor,
Gene on beş sene evvelki kadar yükseliyor.
Gene başlarda oturmuş, gene göklerde başı;
Yıldırımlar gene bir eski silâh arkadaşı.
Ölümün bitmeyen ufkunda yatarken gene sağ;
Bir avuç toprak olurken gene yüksek, gene dağ.
Gene bir memleketin satveti bir tek emeli.
Koca bir yurdu tutarken gene sapsağlam eli.
Çürüyen göğsü için tâkı zaferler gene dar;
Gene sağdır, gene sağlamdır O, hem dünkü kadar.
Ona matemle… Hayır, sade taabbüdle eğil;
Ölüdür; doğru, fakat öldüğü hiç belli değil.
Türk Milliyetçilerinin Kalemiyle Atatürk, s.45.
(İlk defa 10 Kasım 1949 tarihinde, Cumhuriyet Gazetesinde yayımlanmıştır.)