Bir bakışta dize getiriyor ve bir okşayışta alnımızı göklere değdiriyordu. O’nun işaretiyle akın akın ölümün kenarına dizinlendiğimiz zaman ne kadar insanlaştığımızı anlıyor ve âkıbet için yaşamanın en büyük zevkini tadıyorduk. İşte onun içindir ki, Mustafa Kemal’in savaş yönetiminde ve düşmana saldırışında görüleni hiçbir devrin tarihinde bulamıyacaklardır.
Son Telgraf, 14 Kasım 1938
Mustafa Kemal’in öteki arkadaşlarından ayrılığı şu idi; yapıcı bir iş adamı, şimşek gibi çakan bir zekâ, delecen bir bakış, değimli bir görüş ıssı idi. Bakışlarıyla en katı yürekleri muma çevirirdi. Hesap ve muhakemesi çok, fakat korkusu hiç yoktu.
Atatürk ve Türk Dili, 1963