İstanbul’un işgali yıllarında bir Türk okulunu gezen Fransız generallerinden Mösyö Bramon, bir Türk kızının yaptığı elişini beğenir. Generalin, bunu almak arzusunu göstermesi üzerine, elişinin sahibine öğretmeni, armağan edilmesi için teklifte bulunur. Ama öğrenci buna son derece sinirli şekilde karşılık verir ve:
“Hayır, onlara değil emeğimi bir çöp bile vermem!” demek suretiyle şiddetle reddeder.
Aradan yıllar geçtikten sonra, aynı okula Atatürk gelir. Yine aynı öğrenci bu kez düşman generaline vermediği elişini, Atatürk’e armağan etmek üzere uzatarak, heyecanla şöyle der:
“Büyük Atam, tarafımdan yapılmış bu değersiz hediyenin kabulünü rica ediyorum. Bu işimi bir zamanlar hocam, kendisinin beğenmesi üzerine memleketimin işgali zamanında, Fransız Generali Mösyö Bramon’a armağan olarak vermemi rica etmişti. Ama ben, bu arzuyu reddederek düşman ellerinde bırakın emeğimiz olan bir eseri, bir çöpümü bile görmek istemediğimi söylemiştim. Şu dakikada, içimden gelen bir istek ve sevgiyle armağanımı kabul etmenizi rica ediyorum.”
Atatürk’ün bu sözler üzerine kaşları çatılmış ve sert bir sesle şu cevabı verdiği duyulmuştur:
“Kızım, Türkiye’ye kin yakışmaz! Biz herkesle dostuz. Çektiklerimiz, başımızda bulunan saltanat devrinin büyük hatalarının neticesidir. Avrupalıların, Türk kızlarının eserlerini hayranlıkla seyretmeleriyle fikirlerini değiştirebilir miyiz? Sen onu o zaman verseydin, şimdi şanlı Türk kızlarını temsil eden bir eser Avrupa duvarlarını süslerdi.”
Anılarla Atatürk, İstanbul Görsel Yapım Prodüksiyon
Afyonkarahisar’da doğdu, Ankara’da büyüdü. Yazmayı, yaratıcı olmayı, okumayı sever; bunlar için yaşar. Yaptığını düşünmez, düşündüğünü yapar. Aklın ve vicdanın yolunda hukukun ve ilmin üstünlüğünü savunur, hayal kurmak yerine hedef seçmeyi düstur edinmiş yazmaya derdinden meyil etmiş fikri hür Atatürk gencidir.