Ben Atatürk’ten, muhtelif sebep ve vesilelerle, bir muhalefet fırkasının Meclis’in hayatı için, zaruri olduğunu işitmişimdir. Bir defa, kendisine, niçin çok itimat ettiği bir arkadaşa bu vazifeyi vermediğini sordum. Bana, gülerek, ‘Ismarlama muhalefet olur mu? Bunu, tatbik edilen sistemi, felsefe ve prensip olarak, bir insanın yapması lazım… Ben, böyle bir insan biliyorum ama, ismet Paşa ve etrafındakilere güvenemiyorum’ demişti. Bu zatın kim olduğunu sorduğum zaman, ‘Senin de yakından tanıdığın ve sevdiğin bir dost’ cevabını verdi. Ben, o zaman, bu zatın Fethi Bey olduğunu tahmin etmemiştim. Fakat Fethi Bey’in, 1930 senesinde, İstanbul’a gelmesinden önce, yine Ata’nın ve benim çok yakın arkadaşımız Nuri Conker’den, bir sabah şunu dinledim: ‘Sana bir şey söyleyeceğim; ama Gazi açmaz ise sen bahsetme… Zannederim, Meclisle bir muhalefet fırkası kurulacak, bunun başına Ali (Fethi) Bey getirilecek. Seni bilmem ama yeni harekete katılacaklar arasında ben de varım. Hazırlık sana duyurulur ise, benim bildiğimden haberin olsun.’ Nuri’ye, bunun pek mümkün olmayacağını, çünkü evet demeyeceğimi söyledim. Bana, ‘Gazi emretse de mi’ diye sordu. Ben de kendisine, ‘Gazi bana bundan söz etmez ve böyle bir emir vermez, görürsün’ cevabını verdim. Nitekim kısa zaman sonra, Gazi, Fethi Bey’e teklifini yaptı. Fakat bana bir şey emretmedi.
Cavit Bey (Maliye Nazırı)
Osman Okyar-Mehmet Seyitdanlıoğlu, Atatürk, Okyar ve Çok Partili Türkiye, İş Bankası Yayınları, S.44