Osmanlılar göze aldıkları savaşın genişliği ölçüsünde hazırlıklı ve önlemli davranmadıkları için, daha çok duygu ve tutkularının etkisi altında hareket ettiklerinden Viyana’ya kadar gitmişken geri çekilmek zorunda kalmışlardır. Ondan sonra Budapeşte’de de duramadılar, geri çekildiler; Belgrat’ta yenilip geri çekilmek zorunda bırakıldılar. Balkanlar’dan ayrıldılar; Rumeli’den çıkarıldılar. Bize içinde hala düşman bulunan bu yurdu miras olarak bıraktılar. Bu son yurt parçasını kurtarırken olsun tutkularımızdan, duygularımızdan sıyrılarak düşünceli olalım. Kurtuluş için, bağımsızlık için eninde sonunda düşmanla bütün varlığımızla vuruşarak, onu yenmekten başka karar ve çare yoktur ve olamaz.
Mart 1922, Nutuk